аднаго з 23-ох навамучанікаў Беларусі
1-шы чытальнік:
- Раман Шахмуць - мірское імя святога Серафіма Жыровіцкага. Нарадзіўся ён і вырас тут, на нашай малой радзіме, у вёсцы Падлессе, дзе жывём сёння і мы. Ён з дзяцінства наведваў гэты ж храм, што робім сёння і мы. Ён маліўся за ўсіх нас, каб мы шчасліва жылі пад мірным небам, прыходзілі і маліліся ў гэтым храме.
2-гі чытальнік:
- У яго быў цудоўны голас. Серафім любіў дзяцей, заўсёды, кожнаму дарыў, то цукерку, то пернік, часам святы абразок.
3-ці чытальнік:
- Гэта быў узор святара, які жыў толькі для Бога, дапамагаў бедным людзям, усім тым, што мелі патрэбу ў дапамозе.
4-ты чытальнік:
- З ранніх гадоў Раман пазбягаў дзіцячых забаў. Хлопчык рос паслухмяным, дапамагаў па дому, а ў нядзельку і святочныя дні заўсёды старанна наведваў богаслужэнні ў Святадухаўскай нашай царкве.
1-шы чытальнік:
- Дзеці, ну, у што сёння будзем гуляць?
2-гі чытальнік:
- Нууу, у даганялкі…
3-ці чытальнік:
- Нееее
1-шы чытальнік:
- Ну, у хованкі?
Дзеці ўсе:
- Ды неее, надаела…
1-шы чытальнік:
- У штандар можа?
Дзеці ўсе:
- Неее…
1-шы чытальнік:
- А ў што тады?
2 чытальнік:
- Ой, дзеці, глядзіце, а ў што гэта Раманік наш гуляе?
4 чытальнік:
- Давайце спытаем у яго?Раман, што гэта ты тут робіш?Гуляеш у што?
Раман:
- Я не гуляю, я – служу
5 –ты чытальнік:
- Як гэта служыш, у войску хіба?
Раман:
- Ай, не, нічога вы не ведаеце, служу, як служаць службу у нашай Падлескай царкве.”
1-шы чытальнік:
- Некалі тут, у Падлессі,
Нават у гэтай царкве
Хлопчык заўсёды прыслужваў,
Ніколі не праміне.
2-гі чытальнік:
- Хлопчыка звалі Раманік,
Быў ён сынок Шахмуцёў.
Рос ён разумны, сур' ёзны,
Слухаў людзей і бацькоў.
3-ці чытальнік:
- Час той прайшоў неўзабаве,
У людзі падаўся Раман.
З Богам у сэрцы заўсёды
Годны душы яго стан.
4-ты чытальнік:
- Стаў прапаведаваць многа,
Людзям святло дараваць,
Веру святую народу,
Праўду ўсім адчыняць.
5-ты чытальнік:
- Час быў складаны і цяжкі;
Зараз нам не зразумець,
Бо за сабой людзей весці-
Трэба як знаць і ўмець.
6-ты чытальнік:
- Шмат было цэркваў адкрыта,
Многа і сам будаваў.
Сан ён архімандрыта
Спраўна, пачэсна прыняў.
7-мы чытальнік:
- Стаў ён айцом Серафімам,
Рэдка сюды прыязджаў
Але , як быў, то ў хаце
Сто чалавек ён збіраў.
8-мы чытальнік:
- Вельмі кароткім і цяжкім
Быў на зямлі яго век,
Шмат чаго вынес на свеце
Гэты святы чалавек.
9-ты чытальнік:
- Сёння яго мы шануем,
Памяць яму аддаём.
Разам усе мы малітву
Свайму Серафіму пяём.
Дзеці ўсе разам расказваюць трапар Серафіму Жыровіцкаму на беларускай мове.
- Полымем веры разгарэўшыся, ты з'явіўся свяцільнікам беларускай царкве, заззяўшы ў абіцелі Жыровіцкай, як пастыр добры, які веруюючых да спасенія настаўляў і жыццё сваё за Хрыста палажыў. Прападобнамучанік Серафім, малі за нас усяшчодрага Бога.